SERENISS, ET INUCTISS, SIGISMUNDO III. REGI POLONIAE, MAGNO DUCI LITHUANIAE, RUSSIAE, PRUSSIAE, MAS. SAMOGITIAE, LIUONIAE, SEUERIAE. ETC. HAEREDITARIO REGI SUETIAE, GOTHIAE, VANDALIAE, MAG. DUCI FINLANDIAE, TRIUMPHATORI MOSCOVIAE AC OMNIUN SEPTENTRIONUM REGIONUM.

środa, 25 kwietnia 2012

Korona moskiewska i szwedzka Wazów

Monogram królewski STR - Sigismundus Tertius Rex, Zygmunt Trzeci Król. W obwódce liściennej pięć tarcz herbowych: w środku ukoronowana tarcza Wazów otoczona łańcuchem Orderu Złotego Runa, w górze tarcza polska pod koroną, z boków ukoronowane tarcze szwedzka i gocka, u dołu przykryta mitrą litewska
Król Zygmunt III Waza
Zygmunt III Waza zdobywca Smoleńska
Apoteoza Zygmunta III Wazy. Dla uczczenia zwycięstwa Zygmunta III nad Turkami mowa o wiktorii chocimskiej 1621 r. Ta obfitująca w osiemnaście postaci, a więc dość stłoczona, kompozycja należy do wyjątkowych rzadkości. Wyobraża polskiego władcę w pełnej zbroi i w wieńcu laurowym, siedzącego na wspiętym koniu i uderzającego kopią w strąconego z wierzchowca Turka. Z dwóch stron do triumfującego Zygmunta podbiegają dwaj bojarzy w kajdanach to carowie Szujscy i dwaj Turcy – wszyscy błagający Króla o zmiłowanie. W głębi oddalają się w panicznej ucieczce dwaj jeźdźcy. Oprócz dwóch grup puttów, rozmieszczonych symetrycznie w dolnych rogach kompozycji, wysoko na obłokach, nad parawanową architekturą unoszą się Sława i Chwała, wskazując na grupę czterech innych puttów dźwigających kartusz z dziewięciopolową tarczą herbową ze Snopkiem w polu sercowym. Sztych sporządzono na dwóch osobnych miedzianych matrycach, a odbitki sklejono następnie w jedną całość.W Rzymie około roku 1629 powstał nadzwyczaj okazały wymiarami miedzioryt (60 x 80, 8 cm), bez żadnych napisów objaśniających, sygnowany w obrębie kompozycji przez francuskiego rytownika Charlesa Audrana zwanego Karl (1594 – 1674) i włoskiego malarza historycznego Antonia Circignani zwanego Pomarancio (ok. 1569/ 1572 – 1629). 
Korona Moskiewska – prywatna korona Wazów wykonana ok.1610 roku na zlecenie Zygmunta III Wazy po zwycięstwie armii polskiej nad armią kniazia Dymitra Szujskiego i zajęciu przez hetmana Stanisława Żółkiewskiego Moskwy. Korona, która miała posłużyć do koronacji królewicza Władysława Wazy na cara rosyjskiego.

 Korona MOSKIEWSKA typ corona clausa, wykonane w formie obręczy pokrytej świecie i krzyż na ich skrzyżowaniu.  Została ozdobiona kamieniami szlachetnymi, w tym szafirami i szmaragdami i rubinami i perłami. W sumie było 255 kamieni szlachetnych, korona została testamencie przez króla Władysława IV Wazy w Rzeczpospolitej Obojga Narodów.Korona Moskiewska była złożona z obręczy z kwiatonami, zamknięta dwoma skrzyżowanymi kabłąkami z globem i krzyżykiem na szczycie, w całości wysadzana kamieniami szlachetnymi. Jej kopia była natomiast zupełnie niepodobna do oryginału. Była to korona barokowa, z obręczą, z której wystawało sześć kwiatonów ozdobionych szafirami i perłami, pokryta zieloną emalią, zamknięta sześcioma kabłąkami, zdobionymi przez perły, zwieńczona wielkim kulistym szafirem i krzyżykiem z diamentów.  Pierwotnie miała być koroną carską Zygmunta III Wazy, gdy jednak Duma Bojarska zadecydowała, że nowym władcą Rosji będzie Władysław Waza zmieniono jej przeznaczenie i przygotowano ją dla polskiego królewicza. Po utracie przez Polaków Moskwy w 1612 roku insygnium to niewykorzystane, trafiło do prywatnego skarbca króla. W 1632 roku po śmierci Zygmunta III Wazy odziedziczył ją Władysław IV Waza. Była w jego posiadaniu do 1648 roku. Później stała się własnością Jana II Kazimierza Wazy, który miał jako wykonawca testamentu swojego poprzednika przekazać ją państwu. Nowy król nie uszanował jednak woli brata i nakazał przetopić insygnium na monety. Zniszczenie korony Moskiewskiej bez zgody parlamentu stało się przyczyną afery sejmowej, która ciągnęła się latami. Sejm nie przyjmował do wiadomości faktu jej zniszczenia i naciskał na monarchę, aby oddał zagrabiony klejnot. Do kulminacji sprawy doszło, gdy Jan II Kazimierz Waza zdecydował się abdykować. Aby dalej nie drażnić Sejmu i zabezpieczyć swoje dochody król postanowił rozliczyć się z państwem i oddać mu substytut zniszczonej korony Moskiewskiej. Ok.1668 roku zlecił wykonanie warszawskiemu złotnikowi Tobiaszowi Rychterowi, nowego insygnium, które jako korona Moskiewska trafiło do Skarbca Koronnego na Wawelu w 1674 roku. Nowe insygnium znajdowało się tam do końca XVII wieku. W 1700 roku stało się częścią zastawu Rzeczypospolitej, który był wynikiem pertraktacji i kompromisu między Augustem II Mocnym, a Fryderykiem III o roszczenia elektora brandenburskiego w sprawie sum pieniężnych, które utraciły Prusy w czasie potopu szwedzkiego. Na początku XVIII wieku korona trafiła do Berlina.  Korona Moskiewska nigdy nie została wykupiona i była przechowywana w skarbcu Hohenzollernów do III. rozbioru Polski. W 1809 podobnie jak i inne polskie regalia królewskie została przekazana do zniszczenia i przetopiona. Jednym z kamieni z korony stał się własnością Jana Kazimierza Krasińskiego , Skarbnika Wielkiego Korony. Był w posiadaniu rodziny Krasińskich aż do 19 wieku. Później darowany przez rodzinę carowi Mikołaja I z Rosja przez Wincentego Krasińskiego i znalazł swoje miejsce w zbiorach kremlowskich Zbrojowni w Moskwie.
W 1632 roku korona Moskiewska posłużyła jako insygnium egzekwialne podczas uroczystości pogrzebowych Zygmunta III Wazy.

 Korona Szwedzka – prywatna korona Wazów przekazana do Skarbca Koronnego na Wawelu po abdykacji Jana II Kazimierza Wazy w 1668 roku.  Istnieje domniemanie, że pierwotnie Korona Szwedzka była własnością Zygmunta II Augusta i po śmierci króla w 1572 roku została przez Radę Koronną zastawiona u gdańskiego bankiera Jana Tudesco. Insygnium to pod koniec XVI wieku kupił Zygmunt III Waza i korzystał z niej podczas pobytu w Szwecji. Następnie testamentem z 1623 roku zapisał ją Rzeczypospolitej, co jednak nie zostało uszanowane przez jego następców.  Po 1632 roku korona Szwedzka była w posiadaniu Władysława IV Wazy, a później Jana II Kazimierza Wazy. Dopiero w 1668 roku po sporach i targach króla z Sejmem znalazła się w skarbcu na Wawelu gdzie była przechowywana do III rozbioru Polski w 1795 roku. Korona Szwedzka została wówczas skradziona przez żołnierzy pruskich i przekazana do skarbca Hohenzollernów w Berlinie. Po 1809 roku wraz z innymi insygniami polskich królów została zniszczona.  Korona Szwedzka była koroną zamkniętą z globem i krzyżykiem na szczycie. Obręcz jej była ośmiodzielna, zwieńczona kwiatonami, zdobiona gęsto perłami i drogocennymi kamieniami.
      Korona Szwedzka została wykorzystana w 1632 roku jako korona egzekwialna podczas uroczystości pogrzebowych Zygmunta III Wazy.   
W 1632 roku Zygmunt III Waza przed swoją śmiercią w Warszawie koronował tą koroną królewicza Władysława Wazę przekazując mu w ten sposób symbolicznie tytuł króla Szwecji.   
Model korony Szwedzkiej wieńczy głowę posągu Zygmunta III Wazy ustawionego na kolumnie Zygmunta w Warszawie.

Król Zygmunt III na katafalku wystawionym w sali gwardii Zamku Królewskiego w Warszawie. Christian Melich , 1633. Zamek Królewski na Wawelu. Ciało króla Zygmunta III Wazy na katafalku. Na głowie monarchy korona Moskiewska obok na wezgłowiu korona Szwedzka
Sarkofag Zygmunta III, szkic Michał Stachowicz 1768-1825

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz